Orbáns Hongarije zou vandaag de dag geen EU-lidmaatschap krijgen.

Straatsburg – Vandaag staat de Hongaarse premier Victor Orban voor het Europees Parlement om zijn Europees voorzitterschap toe te lichten. Naast het feit dat zijn inhoudsloos programma met cynisme wordt onthaald, blijven ook de zorgen rond de democratie en rechtsstaat in het land Brussel wakker houden.
 
Hilde Vautmans (Renew, Open Vld) reageert:  “De woorden van Orban vandaag steken schril af bij zijn daden. De uitdagingen en zijn antwoorden hierop waren inhoudsloos, braaf en zonder enige ambitie. Hij doet zich voor als een braaf lammetje, maar hij is een wolf in een schapenvacht. Eigenlijk zou hij, als dictator, als dienaar van Poetin hier niet mogen staan. De situatie in Hongarije blijft onder zijn leiding verder verslechteren. Door de jaren heen heeft de Hongaarse regering systematisch de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht verzwakt, de vrijheid van de media beperkt en zich gericht op het maatschappelijk middenveld, waardoor een klimaat is ontstaan dat vijandig staat tegenover democratische controle en evenwicht. Bovendien heeft hij ook zijn pijlen gericht op Ngo’s door buitenlandse financiering te verbieden en op migranten, waarbij hij ermee dreigt deze mensen op een bus naar Brussel te zetten. Als het daarentegen over Russische migranten gaat, dan staat Orban als eerste te springen om hen arbeidsvergunningen te geven, zonder enige veiligheidscheck. Orbáns Hongarije zou vandaag de dag geen EU-lidmaatschap krijgen.
 
Als ik een cynische mens zou zijn, zou ik Orban eigenlijk proficiat moeten wensen. Want hij komt werkelijk met zowat alles weg. Hij melkt nu al bijna 15 jaar lang de EU al was het een ordinaire koe, zijn persoonlijke bankautomaat. En men laat hem begaan. Hij komt hier vandaag trots vertellen dat zijn bondgenootschap in Europa fors gegroeid is: met verkiezingsoverwinningen in onder andere Nederland, in Oostenrijk, in Tsjechië,… Dat zijn politieke familie er sterker voor staat dan ooit tevoren. Laat mij dus niet cynisch zijn, maar optimistisch. Hoopvol zelfs. Ik hoop van harte dat zijn toegenomen politieke gewicht een wake-up call is voor de Europese Raad.  Een goeie reden om écht in te grijpen. Niet half-half zoals tot nu toe, door Orban steeds toch een deel van het Europees geld te geven. Maar door doortastend in te grijpen. Door zijn ‘kleptocratisch’ maffia-regime financieel droog te leggen. Volledig. En door Artikel 7 te stemmen zodat hij eindelijk zijn stemrecht in de Raad verliest. Dat is mijn oprechte hoop voor het nieuw mandaat.”