Brexit means brexit? We kunnen niet toestaan dat onze bedrijven en consumenten ook betalen
‘De crisis in de toeleveringsketen waarmee het VK wordt geconfronteerd, toont ons dat geen enkel land een eiland is, zelfs het VK niet’, schrijven europarlementsleden Hilde Vautmans en Nathalie Loiseau.
De Europese Commissie moet de belangen van alle Europeanen verdedigen nu de Brexit steeds meer toeslaat.
De Engelse dichter Robert Southey schreef in The Curse of Kehama (1809): ‘Curses are like young chickens, they always come home to roost.’ Geconfronteerd met maandenlange voedseltekorten en nu uitgebreide brandstoftekorten, veroorzaakt door het te verwachten vertrek van Europese vrachtwagenchauffeurs, zijn het de Britse consumenten die nu de prijs betalen voor Boris Johnsons extreme Brexit.
Met berichten dat “Kerstmis mogelijk wordt afgelast”, hebben de Britse ministers een opmerkelijke U-turn gemaakt door kortetermijnvisa aan te bieden voor pluimveewerknemers en vrachtwagenchauffeurs uit de EU – maar slechts tot januari. Terwijl het Britse volk “aan de benzinepomp betaalt” voor de gevolgen van de Brexit, proberen de Britse politici die de Brexit gepromoot hebben, opnieuw de EU de schuld te geven van hun eigen keuzes.
Brexit betekent misschien Brexit, maar uit geografische overwegingen moeten wij als Europeanen onze eigen antwoorden geven. We kunnen niet toestaan dat onze bedrijven en consumenten ook betalen.
In juni, slechts enkele maanden nadat overeenstemming was bereikt over de voorwaarden voor de toekomstige handelsbetrekkingen tussen het VK en de EU, stelde het VK eisen dat het protocol inzake Noord-Ierland heronderhandeld zou moeten worden. Wij willen hier duidelijk over zijn: wij zullen niet toegeven aan chantage, georkestreerd om fracties van de Britse Conservatieve Partij te sussen. De EU zal een dergelijke heronderhandeling niet aanvaarden.
Alles moet in het werk gesteld worden om het leven van de burgers in het kader van het Noord-Ierse Protocol te vergemakkelijken, hetgeen in het belang is van ons allen, met inbegrip van de bevolking van Noord-Ierland. Keer op keer zijn door de EU aanpassingen gedaan. Maar het protocol is niet het probleem – het is een oplossing voor de problemen die worden veroorzaakt door de moeilijkste en meest onpraktische van alle mogelijke Brexits.
De EU heeft een sleutelrol gespeeld bij de totstandkoming van het Goede-Vrijdagakkoord, de basis van het Ierse vredesproces, en wij moeten ons scharen aan de zijde van de Ierse bevolking, zowel in het noorden als in het zuiden, die willen dat dit akkoord wordt verdedigd. De heropbouw van een grens op het Ierse eiland was en blijft onaanvaardbaar. Wij moeten prioriteit geven aan stabiliteit en voorspelbaarheid in Noord-Ierland en proactiever met de burgers daar in contact treden. Door Artikel 16 in werking te stellen – zoals sommige hardline Britse conservatieven vragen – dreigen de spanningen nog verder op te lopen.
De reden waarom er in de Europese Unie geen brandstoftekorten zijn, is de kracht van onze gemeenschappelijke markt, die Groot-Brittannië zelf ooit heeft verdedigd. De integriteit van deze markt mag niet worden ondermijnd. Leren uit de Brexit betekent onze interne markt verdiepen en de welvaart voor toekomstige generaties veiligstellen, niet in gevaar brengen.
Visserijrechten zijn een ander gebied waarop het VK zich in toenemende mate te kwader trouw gedraagt om de post-Brexit akkoorden die het samen met ons heeft onderhandeld, te destabiliseren. Het nieuws van deze week dat historische toegang tot de Britse wateren om technische redenen zal worden geweigerd, vraagt om een eensgezinde reactie van de EU. De Britse regering is er niet in geslaagd ons te verdelen door het ene EU-land tegen het andere uit te spelen; dat dit nog lang mag doorgaan.
Onze kustgemeenschappen mogen niet in hun bestaan worden bedreigd omwille van de binnenlandse politiek van Brexiteers. Evenzo moeten wij allen één lijn trekken in de lopende onderhandelingen over de toekomst van Gibraltar.
“Take back control“, de uitbuitende zin die de Brexiteers tijdens het referendum van 2016 over het Britse lidmaatschap van de EU hebben bedacht, wordt steeds holler. Het streven naar een extreme vorm van soevereiniteit dat Boris Johnson leidde bij de onderhandelingen over de post-Brexit overeenkomsten, botst op de complexe realiteit van de wereld van vandaag.
Daarbij moeten wij bereid zijn onze belangen te verdedigen en moet de Europese Commissie zo nodig bereid zijn vergeldingsmaatregelen te nemen om de Europese burgers, werknemers en consumenten te beschermen. Het brexit-onderhandelingsteam van de EU is ontbonden, maar de Europese Commissie moet voorbereid zijn op de escalatie die nu te verwachten is.
We mogen ons niet verkneukelen over de trieste realiteit van de Brexit. De burgers van Groot-Brittannië blijven onze vrienden en bondgenoten, maar het is de plicht van allen om lessen te trekken. Het politieke bedrog van Brexit herinnert ons aan de destructieve kracht van populistisch nationalisme. De crisis in de toeleveringsketen waarmee het VK wordt geconfronteerd, toont ons dat geen enkel land een eiland is, zelfs het VK niet. Laten we, nu Brexit toeslaat, voorbereid zijn en onthouden dat onze kracht onze eenheid is.
Hilde Vautmans en Nathalie Loiseau zijn Europarlementsleden voor Renew Europe, beiden lid van de delegatie in de Parlementaire Partnerschapsassemblee EU-VK.
Gepubliceerd in Knack op 05/10/2021.