Vijf jaar Juncker: Europees Parlement maakt balans op

Straatsburg — Jean-Claude Juncker neemt afscheid van het voorzitterschap van de Europese Commissie. De afgelopen vijf jaar kreeg de commissie-Juncker heel wat op haar bord. Het Parlement debatteerde dinsdagochtend over de bereikte resultaten en nam Juncker’s nalatenschap onder de loep.

Europees Parlementslid Hilde Vautmans (Open Vld, Renew Europe) is positief: “Als je terugblikt is het eigenlijk ongelofelijk wat de EU de voorbije jaren allemaal heeft moeten verduren. Verschillende uitdagingen en crisismomenten hebben de Commissie serieus op de proef gesteld, denk maar aan de financiële crisis, de migratiestroom, terroristische aanslagen, conflicten aan onze buitengrenzen en natuurlijk ook de Brexit. In mijn ogen slaagde de Juncker Commissie er in om een gebalanceerd antwoord te vinden op die uitdagingen en daar voldoende steun voor te vinden bij de lidstaten én in het Europees Parlement. Zo vermeden we een Griekse tragedie, zorgden we voor een verdere economische integratie, en is de samenwerking inzake defensie en veiligheid sterk toegenomen. Vandaag zien we dan ook een assertievere EU die beseft dat ze in een veranderende geopolitieke context zelf moet opkomen voor haar waarden en belangen. Tijd voor de nieuwe commissie om deze vooruitgang in de nieuwe legislatuur te consolideren.”

Vautmans zal vooral de humor van Juncker missen: “Het zijn kleine dingen die Europa dichter bij de burger brengen. Juncker z’n humor – denk aan zijn omgang met wereldleiders – bracht hem en daarmee ook Europa enige charme en menselijkheid. Hij toonde dat niet alles altijd serieus hoeft te zijn en dat hebben mensen graag” .

Toch was Juncker vaak ook het mikpunt van kritiek. Ondanks zijn flamboyante persoonlijkheid was op het einde het vet van de soep. Juncker had minder energie, werd steeds cynischer en leek hij het met de dag moeilijker te krijgen met de slopende verantwoordelijkheid van crisismanager. Bovendien werd zijn favoritisme tegenover machtige lidstaten zoals Frankrijk hem niet altijd in dank afgenomen.

Ook Hilde Vautmans ziet enkele punten van kritiek: “In beleidsvoering is er is altijd ruimte voor verbetering. Hoewel ik het gevoel heb dat het de goede kant opgaat met Europa, zou het beleid nog ambitieuzer mogen. Op vlak van migratie ging de Commissie enkele keren de mist in. Het spreidingsplan was er snel, maar een grens- en kustwacht liet te lang op zich wachten. Dit benadrukt eens te meer dat er werk moet gemaakt worden van echt gemeenschappelijk Europees asiel- en migratiebeleid. Ook het veiligheids- en defensiebeleid van de EU mag sterker. Hoewel er duidelijk stappen gezet zijn in de goede richting, is het huidige kader nog te zwak. Enkel met een écht Europees buitenland- en defensiebeleid, inclusief een Europees leger, zal de EU een verschil kunnen maken op het wereldtoneel“.