Bijsturing Farm to Fork-strategie door Europees Parlement

Straatsburg – De plenaire sessie van het Europees Parlement wordt vandaag geopend met een debat over de Farm to Fork-strategie. Deze strategie vormt de basis van de groene transitie binnen de landbouw- en voedselproducerende sector en heeft als doel de voedselsystemen van de EU eerlijk, gezond en milieuvriendelijk te maken. Woensdag kennen we de resultaten over de stemming van het rapport.
 
Europees Parlementslid Hilde Vautmans, lid van de landbouwcommissie van het Europees Parlement (Open Vld, Renew Europe): “De Farm to Fork-strategie is het Europese antwoord op de uitdagingen van de landbouw- en voedingssector. We hebben zo’n alomvattende strategie nodig om tot een robuust en duurzaam voedselsysteem te komen, maar het voorstel van de Europese Commissie in mei 2020 riep toch nog wat vragen op. Bepaalde doelstellingen missen wetenschappelijke onderbouwing of een concreet stappenplan, maar vooral: ik miste de betrokkenheid van onze boeren, de sector zelf. Daarom kwam het Europees Parlement met dit initiatiefverslag, waarin ze aanbevelingen doet om van deze strategie een succes te maken. Onze boeren hebben namelijk nood aan een samenhangend en stabiel kader dat hen in staat stelt de uitdagingen aan te gaan en om van duurzame landbouw een economisch levensvatbaar businessmodel te maken.”
 
De Farm to Fork-strategie is erg breed, met voorstellen gaande van het reduceren van antibiotica- en pesticidengebruik, het vergroten van het aandeel van biologische landbouw, het verbeteren van dierenwelzijn, circulaire economie, nieuwe etikettering, lokale voeding, inzetten op een gezonde levensstijl en het aanpakken van voedselverliezen.
 
“Een duurzame voedselketen vergt een gezamenlijke inspanning van alle spelers en in alle stadia van de keten. Onze boeren zullen hier, als primaire producenten, een cruciale rol in spelen. Zij hebben de voorbije jaren al belangrijke stappen gezet, maar net zoals in andere sectoren zijn extra inspanningen nodig. Als we als Europa strengere eisen opleggen met betrekking tot pesticiden-, antibiotica- en mestgebruik of de uitstoot van broeikasgassen, dan moeten we onze boeren daarin ook ondersteunen. Het heeft namelijk geen zin om doelstellingen te stellen als niemand ze kan halen, je daarmee de landbouwsector dood maakt of afhankelijk wordt van import uit het buitenland. Daarom benadrukken we in dit rapport dat eerlijke prijzen en een leefbaar inkomen dé basisvoorwaarde blijven om de toekomst van de landbouwsector te garanderen. Het is nu aan de Commissie om de strategie verder uit te werken tot concrete wetgevingsinitiatieven, rekening houdende met de aanbevelingen van het Europees Parlement zodat zowel boeren, consumenten als het milieu zullen profiteren van de strategie.”

Vautmans reageert ook op het nieuws dat de Europese Commissie een studie over de gevolgen van de Farm to Fork-strategie voor de sector maanden heeft achtergehouden. In dat kader tekende ze ook een amendement mee voor de plenaire stemming over de Farm to Fork-strategie, waarin deze studie wordt aangehaald.

“Het is enorm betreurenswaardig dat de Commissie deze studie zo lang heeft achtergehouden, wetende welke belangrijke beslissingen er over de toekomst van de landbouwsector gemaakt werden gedurende het volledige jaar. Ik denk daarbij in de eerste plaats aan de onderhandelingen over het GLB, die in juni werden afgerond en waarin de relatie boer en milieu centraal stond. De Commissie heeft daarbij informatie achtergehouden over de gevolgen van de Farm to Fork-strategie voor onze boeren. Het gaat hier niet over details, het gaat over het verlies van productie, inkomen en voedselonzekerheid. Informatie die dus cruciaal was voor de onderhandelingen, wat onaanvaardbaar is en de onderhandelingen ongetwijfeld heeft beïnvloed. In de tweede plaats is er ook ons eigen intitiatiefverslag over de Farm to Fork-strategie, waar we al enkele maanden mee bezig zijn en deze week wordt gestemd in plenaire vergadering. Als deze impactstudie al in januari klaar was, waarom mag het Europees Parlement dat niet weten en ze niet raadplegen? De transparantie is in deze helemaal zoek. Tot slot is het de gewoonte om eerst impactstudies uit te voeren vooraleer er wetsvoorstellen worden gedaan, om zo de mogelijke gevolgen ervan in te schatten en evalueren. Voor zo’n belangrijk dossier zou je dat op zijn minst ook verwachten. De Commissie heeft hier duidelijk gefaald.”