Waar Zijn Ze? Een aangrijpend boek over de verdwijning van minderjarige asielzoekers in Europa
22 april 2018
In het voormalige IS-kalifaat in Syrië en Irak leven momenteel nog meer dan 140 kinderen van mogelijke Belgische origine. Dat heeft Paul Van Tigchelt, de topman van het Orgaan voor de Coördinatie en Analyse van de Dreiging (OCAD), vandaag aangegeven tijdens een seminarie in het Europees Parlement. “Meer dan 75 procent van die kinderen is jonger dan zes jaar en dus daar geboren”, zei hij.
Van Tigchelt sprak op een studiemiddag over de aanpak van de terugkeer van Europese IS-kinderen. Het seminarie was georganiseerd door Europees parlementslid Hilde Vautmans (Open Vld) en drie andere leden van de liberale ALDE-fractie.
Volgens het OCAD leven er dus nog meer dan 140 ‘Belgische’ kinderen in Syrië en Irak. “Daarbij zijn maar een paar gevallen bekend van kinderen ouder dan tien van wie we weten dat ze een militaire training genoten hebben”, zei Van Tigchelt. “De meesten zijn tussen 0 en 3 jaar oud. Je moet geen academicus zijn om te weten dat deze kinderen ook slachtoffers zijn.”
In 2017 keerden acht Belgische kinderen naar ons land terug. Ze waren allemaal nog heel jong, sommige niet ouder dan een paar weken. Het is moeilijk te weten te komen waar de kinderen die momenteel in Irak of Syrië verblijven zich precies bevinden, aldus Van Tigchelt. Ze hebben ook niet allemaal a priori het recht om naar België te komen of terug te keren, want het valt niet altijd te bewijzen dat ze effectief van (een) Belgische ouder(s) afstammen.
VOLWASSEN BELGEN
Van Tigchelt gaf ook aan dat er ongeveer 410 volwassen Belgen of personen die in België verbleven hebben naar de conflictzone in Irak en Syrië vertrokken zijn. Daarvan is een derde zeker gestorven, is een derde teruggekeerd (vooral in 2013-2015) en is een derde nog steeds daar. “We weten niet altijd precies waar ze zijn en velen van hen zijn wellicht gedood, maar dat weten we niet zeker”, klonk het.
Hilde Vautmans vindt dat erkend moet worden dat de terugkeer van de kinderen uit Syrië en Irak mogelijk een bedreiging vormt voor de veiligheid. “Op een dag kunnen ze terugkeren, maar veel van hun familieleden willen dan ook dat ze terugkeren.”
